Niet avontuurlijk genoeg

De een gaat stage lopen in het buitenland, de ander houdt een tussenjaar in het buitenland en weer een ander gaat na het behalen van zijn/haar hbo/wo diploma voor een halfjaar backpacken. Tegenwoordig is het meer een standaard dan een unicum als je naar het buitenland gaat voor een stage, werk of een reis. Ben ik dan niet avontuurlijk genoeg omdat ik dit alles niet heb gedaan?

 

Ik zie het zoveel om mij heen. Vrienden, klasgenoten, buren, collega’s. Iedereen gaat backpacken of naar het buitenland om ervaringen op te doen. Nadat ik klaar was met mijn vwo, gingen er een aantal ex-klasgenoten een half jaar naar Azië. Toen ik klaar was met mijn hbo gingen mijn ex-klasgenoten een halfjaar naar Australië om op een ranch te werken en te reizen. En nu, nu heb ik collega’s die hun hele hebben en houden verkopen en op wereldreis gaan. Ben ik dan echt zo saai?

 

Toen ik nog op de middelbare school zat, was het heel cool om met je vrienden en vriendinnen op feest vakantie te gaan naar Lloret de Mar, Rimini, Kos of Chersonisos. Omdat ik in die tijd gewoon een vriend had, sprak mij dat totaal niet aan. Buiten het feit dat het heel erg duur was. Op de Hogeschool Leiden wilde ik niet een stage of minor in het buitenland doen, want ik had een studentenkamer die ik moest betalen. En na mijn studie kreeg ik meteen een baan aangeboden en ben ik gaan werken.

 

Het voelt bijna alsof ik niet cool, spannend of avontuurlijk genoeg ben omdat ik dit alles nooit heb gedaan. Maar aan de andere kant, is dat zo erg? Ik heb daardoor wel mijn studie binnen 4 jaar afgerond, heb geen studieschuld, kon een huis kopen samen met mijn vriend en een auto. Het voelt bijna alsof dat niet bijzonder genoeg is. Terwijl dat in mijn ogen een flinke prestatie is.

 

Nu ik wat ouder ben, een vaste baan heb, een huis, een auto. Nu kan ik ook op vakanties gaan naar het buitenland. Zo staat er een 3-weekse reis naar Canada op de planning. En nog meer toekomstplannen met reizen naar Australië, IJsland, Nieuw-Zeeland en het Caribisch gebied. Wat ik eigenlijk mee wil geven is dat het heus niet erg is, om alles op de ‘normale’ manier te doen. Je hoeft niet te backpacken in Azië na je studie omdat het er anders nooit meer van komt.  Ook als je later groot bent, kun je die dingen doen. Het is misschien minder eenvoudig omdat je een huis hebt, maar als je het echt wil dan kan het.